Ο ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ

Ο ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ

(ΑΡΘΡΟ: ΘΕΜΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ)

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΖΩΝΤΑΝΟ –ΜΟΥΛΑΡΙ- ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ, ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΠΝΟΧΩΡΑΦΑ. ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΟ ΦΡΕΣΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΡΓΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΑΡΑΔΩΝ ΣΤΗ ΦΥΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ. ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΕ ΞΥΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΜΠΑ, ΚΑΙ ΟΞΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΡΟΠΟΙΟΥΣ. Η ΟΞΙΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΥΛΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΕΦΑΝΗ ΣΤΙΣ ΡΟΔΕΣ ΤΩΝ ΚΑΡΩΝ (ΠΑΡΜΑΚΙΑ). ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ. ΕΚΕΙ ΕΜΕΝΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 8 ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΣΕ ΣΠΗΛΙΑ. ΕΚΟΒΕ ΞΥΛΑ ΚΙ ΕΚΑΝΕ ΚΑΜΙΝΙ ΓΙΑ ΞΥΛΟΚΑΡΒΟΥΝΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΕΛΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΤΕΧΝΙΚΗ. ΩΣΤΟΣΟ ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΧΩΡΙΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΡΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΖΑΝ ΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ. ΤΟΤΕ, ΟΛΑ ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΝ ΜΕ ΣΑΜΑΡΙ ΣΤΑ ΖΩΑ, ΑΡΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΖΩΑ.

ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ, ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΔΥΟ ΠΕΤΑΛΩΤΕΣ. Ο ΚΑΡΑΔΟΜΝΑΣ Ο
ΔΗΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΣΑΛΙΚΗΣ Ο ΚΩΣΤΑΣ. ΤΟ ΠΕΤΑΛΩΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΓΛΟΥ (ΝΥΝ ΦΟΥΡΝΟΣ ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΟΥΚΑΡΙΩΤΗ) ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΤΟ ΑΛΛΟ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ, ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ (ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΑΛΙΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ). ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΤΑΝΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ. ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΤΟΙΧΟ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΜΟ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΑΓΚΑΚΙ ΤΑ ΓΕΡΟΝΤΙΑ ΕΛΥΝΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. Ο ΚΑΡΑΔΟΜΝΑΣ Ο ΔΗΜΗΤΡΟΣ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΜΠΕΙΡΟΣ. ΕΚΕΙ ΜΑΖΕΥΟΜΑΣΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΑΖΕΥΑΜΕ. ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΘΩΣ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ. ΤΑ ΠΕΤΑΛΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΗΤΑΝ ΔΥΟ ΕΙΔΩΝ. ΤΑ ΙΣΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΛΑΜΑΡΙΝΑ ΜΕ ΤΡΥΠΟΥΛΕΣ ΓΥΡΩ – ΓΥΡΩ ΠΟΥ ΚΑΡΦΩΝΟΤΑΝ ΣΤΟ ΠΕΛΜΑ ΚΑΘΕ ΖΩΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΤΑΔΕΣ -ΕΤΣΙ ΤΑ ΛΕΓΑΝ- ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΑΣΙΦ ΛΑΜΑ ΓΥΡΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ ΜΕ ΔΥΟ ΤΑΚΟΥΝΑΚΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΚΑΡΦΩΝΟΤΑΝ ΜΕ ΚΑΡΦΙΑ ΑΛΛΟΥ ΠΡΟΦΙΛ. ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΠΕΤΑΛΩΜΑ, ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΑ. ΑΡΧΙΚΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΟΨΕΙ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΦΟΡΜΑΡΕΙ. ΑΦΟΥ ΚΑΡΦΩΝΕ ΤΑ ΠΕΤΑΛΑ, ΣΤΟ ΤΕΛΕΙΩΜΑ, ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΗΝ ΛΙΜΑ (ΡΑΣΠΑ) ΚΙ ΕΦΕΡΝΕ  ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟ ΝΥΧΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΤΑΛΟ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΜΕ, ΟΜΩΣ ΑΝ ΤΟ ΖΩΟ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΦΟΡΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΧΑΜΟΣ. ΚΑΤΙ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΛΕΩ. ΟΙ ΜΑΣΤΟΡΕΣ ΟΜΩΣ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΤΑ ΖΩΑ. ΕΤΣΙ ΚΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ. ΕΙΧΑΜΕ ΕΝΑ ΜΟΥΛΑΡΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ (ΠΟΥΛΑΡΙ). ΕΓΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΙΣΤΡΙ (ΤΑ ΛΟΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ) ΚΙ ΑΥΤΟΣ
ΜΕ ΕΝΑ ΣΑΛΤΟ ΕΠΙΑΝΕ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΠΟΔΙ ΣΤΟ ΠΑΝΩ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΡΟΣΤΙΝΗ
ΠΛΕΥΡΑ ΤΟ ΝΕΥΡΟ ΤΟΥ ΣΦΙΧΤΑ. ΤΟ ΖΩΟ ΕΜΕΝΕ ΑΚΙΝΗΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟΥ ΠΕΡΝΑΓΑ ΣΧΟΙΝΙ ΔΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕ ΤΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΟΔΙ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΩΤΣΑΕΙ. ΓΙΑ ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΚΛΩΤΣΗΣΕΙ, ΟΜΩΣ ΤΟ ΣΧΟΙΝΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΖΟΤΑΝ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΟΤΙ ΗΘΕΛΑΝ. ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΤΑΛΩΜΑ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΖΩΟ ΚΑΘΩΣ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ.

ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

(ΑΡΘΡΟ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΔΕΡΜΙΣΙΑΔΗΣ)

http://komianos.wordpress.com

Με  την  εξέλιξη  της  ανθρωπότητας,  πολλά  επαγγέλματα  καταργούνται  και  δημιουργούνται  νέα. 

Στο  χωριό  υπήρχε  το  επάγγελμα  του  σαγματοποιού (κύριο έργο του σαγματοποιού ήταν να φτιάχνει σαμάρια), το  οποίο εξασκούσε  ο  Στέλιος  Σαμαράς. Του σιδερά – καροποιού, το  οποίο εξασκούσε  ο Μιχάλης Μιχαηλίδης «Ο Καροποιός», έτσι  τον  γνωρίζαμε  όλοι.  Αυτός κατασκεύαζε  αλέτρια,  υνιά,  δρεπάνια,  τσάπες,  κασμάδες,  κάρα  και  αργότερα  σούστες, που  ήταν η  εξέλιξη  του  κάρου. Τον Μιχάλη διαδέχτηκαν  ο  Αλέκος  Αραμπατζής   και  ο  Μιχάλης  Τάζογλου.   Όπως  βλέπετε  και  το  επώνυμο  του  πρώτου  είναι  σχετικό  με  το  επάγγελμα.  Το επάγγελμα του  γανωτή ή γανωματή ή γανωτζή ή «καλαϊτζή»  το  εξασκούσε  ο  Μαρωνίτης,  πατέρας  του  Χαράλαμπου  Μαρωνίτη  και  κάποιος  άλλος  πού  έμενε  στο  συνοικισμό  και  δε  μπορώ  να  θυμηθώ  το  επώνυμό  του.  Πεταλωτής   και  κουρέας  των  γαιδάρων   ήταν  ο  Αργύρης  Τσαλίκης.  Όταν  πετάλωνε,  έδινε  σε  εμάς  τα  παιδιά  ένα  κομμάτι  από  ουρά  αλόγου  για  να  διώχνουμε  τις  αλογόμυγες  που  ενοχλούσαν  τα  ζώα  και  δεν  ηρεμούσαν.  Για  αντάλλαγμα,  μας  έδινε  τρίχες  γαιδάρου  πού  τις  φτιάχναμε  στρόγγυλες  μπάλες  με  την  βοήθεια  της  σαπουνάδας.  Αυτές  δεν  διαλύονταν  εύκολα  όπως  οι  μπάλες  που φτιάχναμε  από  κουρέλια.   Αργότερα, τον  διαδέχτηκε  ο  γιός  του  Κώστας. Ο  Θεόπιστος  Μαυρίδης  επισκεύαζε  και  ενοικίαζε  ποδήλατα.  Το  επάγγελμα  της  πρακτικής  μαμής  το  εξασκούσε  μία  εντόπια  γυναίκα, η Μαριάνθη, μέχρι  που  ήρθε  μία  μαία,  η  Αννούλα,  για  να  κάνει  την  πρακτική  της  εξάσκηση  στο  Αγροτικό  Ιατρείο  του  χωριού.  Για  την  τακτοποίηση  και  καλλωπισμό  των  νεκρών,  φρόντιζε  η  Δέσποινα  Χατζοπούλου.  Το  ξεμάτιασμα  και  το  δήθεν  γήτεμα  από  ιλαρά, κοκίτη  και  άλλες  παιδικές ασθένειες  το  έκανε  η  ‘’μανάκα’’  (γιαγιά)  Δέσποινα  Μαργίδη  και  φυσικά  περνούσε  η  αρρώστια  σε  λίγες  ημέρες  αφού  έκανε  τον  κύκλο  της.  Έτσι  μπορούμε  να  πούμε  ότι  έπιανε  το  γήτεμα,  ψυχολογικά  όμως  μας  ανέβαζε.

Τέλος, αξίζει  να  αναφέρω  τον  Ευάγγελο  Κανούτσο,  όχι  σαν  επαγγελματία  αλλά  σαν  αυτοδίδακτο  ζωγράφο  κολάζ  πού  έφτιαχνε  πίνακες  με  χρωματιστά  φτερά  πουλιών. 

ΛΑΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Ο Γ.Σ. ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ

Ο Γ.Σ. Ηρακλής Αδριανής σας προσκαλεί στην Λαϊκή Βραδιά που διοργανώνει το Σαββάτο 23 Ιουλίου 2011 στην Πλατεία της Αδριανής. Ωρα έναρξης 21:00΄. 

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ.

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΑΘΛΗΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΕ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΑΝ ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΕ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ SPECIAL OLYMPICS ΣΤΟ ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ.

 

Σε  μια λιτή τελετή που έλαβε χώρα στον Δήμο Δράμας, , βραβεύτηκαν απο τον Δήμαρχο  Δράμας Κυριάκο Χαρακίδη, τα παιδιά που έλαβαν μέρος στους αγώνες Volley Β’ κατηγορίας  των  “ Special Olympics “που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα. Τα παιδιά του ΤΕΕ  εκπροσώπησαν την πόλη μας και φέρνοντας το χάλκινο μετάλλιο. Συγχαρητήρια στους  Λαπαρίδη Κοσμά, Καλαιτσίδη Θεολόγο, Μήλιο Δημήτριο, Γρηγοριάδη Αναστάσιο.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΛΑΙΤΣΙΔΗ ΘΕΟΛΟΓΟ.

ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ - Ο ΓΑΝΩΤΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: www.entre.gr

Ο ΓΑΝΩΤΗΣ

(ΑΡΘΡΟ: ΘΕΜΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ)

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΕΙΝΑΙ Ο ΓΑΝΩΤΗΣ ή ΓΑΝΩΤΖΗΣ ή ΓΑΝΩΜΑΤΗΣ ή ΚΑΛΑΪΤΖΗΣ. ΠΟΛΛΟΙ ΝΕΟΙ ΘΑ ΠΟΥΝ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ? ΝΑΙ, ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ Ο ΓΑΝΩΤΗΣ.

ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΓΑΝΩΤΗΣ; ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ (ΚΟΥΤΑΛΙΑ, ΠΙΡΟΥΝΙΑ, ΚΑΤΣΑΡΟΛΕΣ) ΤΑ ΓΑΝΩΝΑΜΕ ή ΠΙΟ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΕΠΙΚΑΣΣΙΤΕΡΩΝΑΜΕ. Ο ΓΑΝΩΤΗΣ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΓΚΑΖΙΕΡΑ ΠΙΕΣΗΣ (ΣΥΣΚΕΥΗ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ) ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕ «Ο ΓΑΝΩΤΗΣ». Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΓΑΝΩΜΑΤΟΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΩΣ ΕΞΗΣ: ΣΤΟ ΕΠΑΝΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΓΚΑΖΙΕΡΑΣ, ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ Η ΦΛΟΓΑ, ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΣΚΕΥΟΣ ΟΠΩΣ ΕΝΑ ΜΕΤΡΙΟ ΜΠΡΙΚΙ ΤΟΥ ΚΑΦΕ. ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΕΙΧΕ ΚΑΣΣΙΤΕΡΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΤΕΝΕΚΕΔΑΚΙ ΕΙΧΕ ΥΔΡΟΧΛΩΡΙΚΟ ΟΞΥ (ΒΙΤΡΙΟΛΙ). ΜΕ ΤΟ ΥΓΡΟ ΑΥΤΟ (ΒΙΤΡΙΟΛΙ), ΚΑΘΑΡΙΖΕ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΓΑΝΩΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΒΕ ΤΗ ΓΚΑΖΙΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΙΩΣΕΙ Ο ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ (ΚΑΛΑΙ). ΕΠΕΙΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΜΕ ΜΙΑ ΤΣΙΜΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΥΤΟΥΣΕ ΜΕΣΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΜΕΣΗ. ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΒΓΑΖΕ, ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΒΑΜΒΑΚΙ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΖΕ ΤΟ ΓΑΝΩΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟ ΣΤΡΩΜΑ ΥΛΙΚΟΥ. ΑΦΟΥ ΚΡΥΩΝΕ, ΤΟ ΓΥΡΙΖΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΥΤΟΥΣΕ ΠΑΛΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΣΚΟΥΠΙΣΜΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ. ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΜΑΣ ΑΠΟ ΜΑΥΡΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΠΤΙΚΑ. ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΟΞΕΙΔΩΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΟΥΖΙΝΑΣ.

ΑΛΛΑ ΣΚΕΥΗ ΠΟΥ ΓΑΝΩΝΑΜΕ ΗΤΑΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΧΑΛΚΙΝΑ ΚΑΖΑΝΙΑ (ΑΠΟ ΜΠΑΚΙΡΙ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ). ΕΔΩ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΓΑΝΩΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΒΡΑΖΑΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΑΧΑΝΑΔΕΣ, ΤΑ ΠΕΤΜΕΖΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΤΣΕΛΙΑ (ΓΛΥΚΑ ΑΠΟ ΣΤΑΦΥΛΙΑ). ΑΝ ΤΟ ΚΑΖΑΝΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ΓΑΝΩΜΕΝΟ, ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΙΑ ΧΗΜΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ. ΕΠΙΣΗΣ, ΠΟΛΥ ΕΥΑΛΩΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΖΑΝΙ ΣΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΟΞΕΑ ΤΟΥ ΓΙΑΟΥΡΤΙΟΥ ΟΞΕΙΔΩΝΑΝ ΤΟ ΧΑΛΚΟ.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΓΑΝΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ. ΤΟ 1974 ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ, ΒΡΕΘΗΚΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΑΝΘΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΑ ΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΥΡΩ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΕΦΕΡΝΑΝ ΦΑΓΗΤΑ. ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΕΦΕΡΕ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΣΕ ΧΑΛΚΙΝΟ ΣΚΕΥΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ΓΑΝΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΟΥ ΦΑΓΑΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤO, ΜΕΙΝΑΜΕ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟΛΥΘΗΚΑΜΕ. ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ, ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗ ΒΑΖΕΤΕ ΦΑΓΩΣΙΜΑ ΣΕ ΧΑΛΚΙΝΟ ΣΚΕΥΟΣ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΙΓΟΥΡΑ.