ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

Βέβαια, δε γνωρίζετε ότι πίσω από την τραγική εκτέλεση το 1941, κρύβετε ένα ρομαντικό γεγονός. Όταν ήρθε σήμα ότι πλησιάζουν οι Βούλγαροι στο χωριό, πολλοί χωριανοί μάζεψαν μερικά πράγματα, άφησαν τα ζώα ελεύθερα για να μη πεθάνουν στο σταύλο και κατέφυγαν στο βουνό πάνω  απο την Αγορά για να γλιτώσουν. Όταν μπήκαν οι Βούλγαροι στο χωριό μάζεψαν στην πλατεία του χωριού αυτούς που δεν έφυγαν, για να τους εκτελέσουν. Μαζί τους ήταν και ο Επαμεινώνδας Δασκαλάκης ο οποίος είχε το ένα μάτι κατεστραμένο. Το έδειξε στον επικεφαλής των Βουλγάρων και αυτός τον έδιωξε. Έτσι γλιτωσε. Γιά τους υπόλοιπους τα γνωρίζετε. Μόνο ένας σώθηκε. Ο Δημήτρης Σωτηριάδης. Τραυματισμένος στο πόδι, έμεινε για πάντα κουτσός. Μαζί με αυτούς που έφυγαν, ήταν και ο Γεώργιος Ρέσσος που στην φωτογραφία σκάβει το καταφύγιο. Πάνω στον πανικό που είχε πέσει στο χωριό, έχασε τα ίχνη της αγαπημένης του κι αποφάσισε να γυρίσει πίσω στο χωριό για να την βρει, παρ' όλες τις προτροπές του πατέρα του να μη το κάνει. Εκεί τον βρήκαν οι Βούλγαροι κρυμμένο μέσα σ' ένα λάκκο στα μιζέρια. (Τοποθεσία μετά το ρέμα απ' όπου πέρναμε κοκκινόχωμα και αλλοίφαμε τα χωμάτινα πατώματα στο ισόγειο των σπιτιών και στα χαγιάτια) και τον εκτέλεσαν. Στην εκταφή τοποθετήθηκαν τα οστά του μαζί με αυτά των υπολοίπων. Η δύναμη του έρωτα σε αυτή την περίπτωση ήταν καταστροφική.


ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΣΤΕΛΙΟ ΔΕΡΜΙΣΙΑΔΗ